逐节对照
- พระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย - พวกเขาร้องขอเนื้อ พระองค์ก็ทรงส่งนกคุ่มมา พระองค์ทรงเลี้ยงพวกเขาให้อิ่มเอมด้วยอาหารจากสวรรค์
- 新标点和合本 - 他们一求，他就使鹌鹑飞来， 并用天上的粮食叫他们饱足。
- 和合本2010（上帝版-简体） - 他们祈求，他就使鹌鹑飞来， 并用天上的粮食使他们饱足。
- 和合本2010（神版-简体） - 他们祈求，他就使鹌鹑飞来， 并用天上的粮食使他们饱足。
- 当代译本 - 他们祈求， 祂就赐下鹌鹑，降下天粮， 叫他们饱足。
- 圣经新译本 - 他们一求，他就使鹌鹑飞来， 并且用天上的粮食使他们饱足。
- 中文标准译本 - 他们祈求，他就使鹌鹑飞来， 并用天上的粮食使他们饱足。
- 现代标点和合本 - 他们一求，他就使鹌鹑飞来， 并用天上的粮食叫他们饱足。
- 和合本（拼音版） - 他们一求，他就使鹌鹑飞来， 并用天上的粮食叫他们饱足。
- New International Version - They asked, and he brought them quail; he fed them well with the bread of heaven.
- New International Reader's Version - They asked for meat, and he brought them quail. He fed them well with manna, the bread of heaven.
- English Standard Version - They asked, and he brought quail, and gave them bread from heaven in abundance.
- New Living Translation - They asked for meat, and he sent them quail; he satisfied their hunger with manna—bread from heaven.
- Christian Standard Bible - They asked, and he brought quail and satisfied them with bread from heaven.
- New American Standard Bible - They asked, and He brought quail, And satisfied them with the bread of heaven.
- New King James Version - The people asked, and He brought quail, And satisfied them with the bread of heaven.
- Amplified Bible - The Israelites asked, and He brought quail, And satisfied them with the bread of heaven.
- American Standard Version - They asked, and he brought quails, And satisfied them with the bread of heaven.
- King James Version - The people asked, and he brought quails, and satisfied them with the bread of heaven.
- New English Translation - They asked for food, and he sent quails; he satisfied them with food from the sky.
- World English Bible - They asked, and he brought quails, and satisfied them with the bread of the sky.
- 新標點和合本 - 他們一求，他就使鵪鶉飛來， 並用天上的糧食叫他們飽足。
- 和合本2010（上帝版-繁體） - 他們祈求，他就使鵪鶉飛來， 並用天上的糧食使他們飽足。
- 和合本2010（神版-繁體） - 他們祈求，他就使鵪鶉飛來， 並用天上的糧食使他們飽足。
- 當代譯本 - 他們祈求， 祂就賜下鵪鶉，降下天糧， 叫他們飽足。
- 聖經新譯本 - 他們一求，他就使鵪鶉飛來， 並且用天上的糧食使他們飽足。
- 呂振中譯本 - 他們 一求，他就使鵪鶉 飛 來， 用天上的糧食讓他們飽足。
- 中文標準譯本 - 他們祈求，他就使鵪鶉飛來， 並用天上的糧食使他們飽足。
- 現代標點和合本 - 他們一求，他就使鵪鶉飛來， 並用天上的糧食叫他們飽足。
- 文理和合譯本 - 應其所求、使鶉至止、飽以天糧兮、
- 文理委辦譯本 - 主使鵪鶉咸集、自天降餅、俾民果腹、應民所求兮、
- 施約瑟淺文理新舊約聖經 - 民一祈求、主即使鵪鶉飛來、將天上之糧、賜之得飽、
- 吳經熊文理聖詠與新經全集 - 應民求。集鵪鶉。降天糧。實其腹。
- Nueva Versión Internacional - Pidió el pueblo comida, y les envió codornices; los sació con pan del cielo.
- 현대인의 성경 - 그들이 요구하므로 메추라기를 보내 주시고 하늘의 양식으로 그들을 만족하게 하셨다.
- Новый Русский Перевод - Поэтому возгорелся гнев Господень на Его народ, и возгнушался Он Своим наследием.
- Восточный перевод - Поэтому возгорелся гнев Вечного на Его народ, и возгнушался Он Своим наследием.
- Восточный перевод, версия с «Аллахом» - Поэтому возгорелся гнев Вечного на Его народ, и возгнушался Он Своим наследием.
- Восточный перевод, версия для Таджикистана - Поэтому возгорелся гнев Вечного на Его народ, и возгнушался Он Своим наследием.
- La Bible du Semeur 2015 - Parce qu’ils le demandèrent, ╵il leur envoya des cailles et les rassasia ╵du pain qui venait du ciel .
- リビングバイブル - 人々が肉を欲しがると、空からうずらを降らせ、 天からパンであるマナを お与えになりました。
- Nova Versão Internacional - Pediram, e ele enviou codornizes e saciou-os com pão do céu.
- Hoffnung für alle - Als sie erbittert nach Speise verlangten, da ließ er Wachteln in ihr Lager kommen, und mit Brot vom Himmel machte er sie satt.
- Kinh Thánh Hiện Đại - Khi họ cầu xin, Chúa cho chim cút đến, và ban ma-na từ trời cho họ no nê.
- พระคัมภีร์ ฉบับแปลใหม่ - พวกเขาเรียกร้อง และพระองค์ก็ให้นกกระทา และให้รับประทานอาหารที่ตกลงจากฟ้าจนอิ่มหนำ
- Thai KJV - ประชาชนร้องขอ และพระองค์ทรงนำนกคุ่มมา และให้เขาอิ่มใจด้วยอาหารจากฟ้าสวรรค์
- พระคริสตธรรมคัมภีร์: ฉบับอ่านเข้าใจง่าย (ขจง) - เมื่ออิสราเอลร้องขออาหาร พระองค์ก็นำนกกระทามาให้ นอกจากนั้นพระองค์ก็ยังให้อาหารจากสวรรค์กับพวกเขากินจนอิ่มหนำ
交叉引用
- ยอห์น 6:48 - เราเป็นอาหารแห่งชีวิต
- ยอห์น 6:49 - บรรพบุรุษของท่านได้กินมานาในถิ่นกันดาร ถึงกระนั้นพวกเขาก็ตาย
- ยอห์น 6:50 - แต่นี่คืออาหารที่ลงมาจากสวรรค์ซึ่งคนใดได้กินแล้วจะไม่ตาย
- ยอห์น 6:51 - เราเป็นอาหารซึ่งให้ชีวิตที่ลงมาจากสวรรค์ ถ้าผู้ใดได้กินอาหารนี้ ผู้นั้นจะมีชีวิตอยู่ตลอดไป อาหารนี้คือเนื้อ ของเราซึ่งเราจะให้เพื่อโลกนี้จะได้มีชีวิต”
- ยอห์น 6:52 - แล้วชาวยิวจึงเริ่มทุ่มเถียงกันอย่างรุนแรงว่า “ผู้นี้จะเอาเนื้อของเขาให้เรากินได้อย่างไร?”
- ยอห์น 6:53 - พระเยซูตรัสกับพวกเขาว่า “เราบอกความจริงแก่ท่านว่าหากท่านไม่กินเนื้อของบุตรมนุษย์และดื่มโลหิตของพระองค์ ท่านก็ไม่มีชีวิตอยู่ภายในตัวท่าน
- ยอห์น 6:54 - ผู้ใดกินเนื้อและดื่มโลหิตของเรา ผู้นั้นก็มีชีวิตนิรันดร์และเราจะให้เขาเป็นขึ้นมาในวันสุดท้าย
- ยอห์น 6:55 - เพราะเนื้อของเราเป็นอาหารแท้และโลหิตของเราเป็นเครื่องดื่มแท้
- ยอห์น 6:56 - ผู้ใดกินเนื้อและดื่มโลหิตของเรา ผู้นั้นก็อยู่ในเราและเราอยู่ในเขา
- ยอห์น 6:57 - พระบิดาผู้ทรงพระชนม์อยู่ทรงส่งเรามา และเรามีชีวิตอยู่เพราะพระบิดาฉันใด ผู้ที่กินเราก็จะมีชีวิตอยู่เพราะเราฉันนั้น
- ยอห์น 6:58 - นี่คืออาหารที่ลงมาจากสวรรค์ บรรพบุรุษของท่านกินมานาและตายไป แต่ผู้ที่กินอาหารนี้จะมีชีวิตอยู่ตลอดไป”
- โยชูวา 5:12 - หลังจากนั้นไม่มีมานาตกลงมาให้ชนอิสราเอลอีกเลย ในปีนั้นพวกเขาเลี้ยงชีพด้วยพืชผลจากแผ่นดินคานาอัน
- กันดารวิถี 11:31 - ทันใดนั้นมีกระแสลมจากองค์พระผู้เป็นเจ้าพัดพานกคุ่มจากทะเลมาตกอยู่รอบ ค่ายทุกทิศ สูงพ้นพื้นดิน 2 ศอก เป็นรัศมีเท่ากับระยะทางที่เดินได้ในหนึ่งวัน
- กันดารวิถี 11:32 - ประชากรพากันออกไปจับนกมาฆ่ากินทั้งวันทั้งคืนและตลอดวันรุ่งขึ้น แต่ละคนจับนกคุ่มได้อย่างน้อยคนละประมาณ 2.2 กิโลลิตร พวกเขาเอาเนื้อนกคุ่มตากไว้รอบค่าย
- กันดารวิถี 11:33 - แต่ขณะที่เนื้อยังคาปาก ยังไม่ได้กลืนลงไป พระพิโรธขององค์พระผู้เป็นเจ้าก็พลุ่งขึ้นต่อประชากร พระองค์ทรงประหารพวกเขาด้วยโรคระบาดอย่างรุนแรง
- เฉลยธรรมบัญญัติ 8:3 - พระองค์ทรงทำให้ท่านถ่อมลงโดยให้ท่านหิวโหย แล้วทรงเลี้ยงดูท่านด้วยมานา ซึ่งท่านหรือบรรพบุรุษไม่เคยรู้จักมาก่อน ทั้งนี้เพื่อสอนท่านว่ามนุษย์ไม่อาจดำรงชีวิตด้วยอาหารเพียงอย่างเดียว แต่ดำรงชีวิตด้วยทุกถ้อยคำจากพระโอษฐ์ขององค์พระผู้เป็นเจ้า
- สดุดี 78:23 - ถึงกระนั้นพระองค์ยังทรงบัญชาฟ้าเบื้องบน และทรงเปิดประตูสวรรค์
- สดุดี 78:24 - พระองค์ทรงให้มานาโปรยปรายลงมาเป็นอาหารของพวกเขา พระองค์ประทานธัญญาหารจากฟ้าสวรรค์แก่พวกเขา
- สดุดี 78:25 - มนุษย์ได้กินอาหารของทูตสวรรค์ พระองค์ประทานอาหารแก่พวกเขาจนอิ่มหนำ
- สดุดี 78:26 - พระองค์ทรงให้ลมตะวันออกมาจากฟ้าสวรรค์ และทรงนำลมใต้มาโดยพระเดชานุภาพ
- สดุดี 78:27 - พระองค์ทรงให้เนื้อตกลงมามากมายดั่งฝุ่น คือฝูงนกคลาคล่ำดั่งเม็ดทรายที่ชายทะเล
- สดุดี 78:28 - พระองค์ทรงกระทำให้นกเหล่านั้นลงมาที่ค่ายพักแรม รอบๆ เต็นท์ของพวกเขา
- ยอห์น 6:31 - บรรพบุรุษของเราได้กินมานาในถิ่นกันดารตามที่มีเขียนไว้ว่า ‘พระองค์ประทานอาหารจากสวรรค์ให้พวกเขารับประทาน’ ”
- ยอห์น 6:32 - พระเยซูตรัสกับพวกเขาว่า “เราบอกความจริงแก่ท่านว่า ไม่ใช่โมเสสที่ให้อาหารจากสวรรค์นั้นแก่ท่าน แต่เป็นพระบิดาของเราที่ประทานอาหารแท้จากสวรรค์แก่ท่าน
- ยอห์น 6:33 - เพราะอาหารจากพระเจ้า คือผู้ที่ลงมาจากสวรรค์และให้ชีวิตแก่โลก”
- เนหะมีย์ 9:20 - พระองค์ประทานพระวิญญาณล้ำเลิศมาสั่งสอนพวกเขา พระองค์ไม่ได้ให้มานาของพระองค์ขาดจากปากของพวกเขาและพระองค์ประทานน้ำดับความกระหายให้พวกเขา
- อพยพ 16:12 - “เราได้ยินคำบ่นของชนอิสราเอลแล้ว จงบอกพวกเขาว่า ‘ในเวลาพลบค่ำพวกเจ้าจะมีเนื้อกิน และในเวลาเช้าพวกเจ้าจะมีอาหารกินจนอิ่ม แล้วพวกเจ้าจะรู้ว่าเราคือพระยาห์เวห์พระเจ้าของพวกเจ้า’ ”
- อพยพ 16:13 - เย็นวันนั้นนกคุ่มบินมาตกเต็มค่าย และในเวลาเช้าตรู่บริเวณรอบค่ายมีน้ำค้างชุ่ม
- อพยพ 16:14 - เมื่อน้ำค้างระเหยไปก็เหลือเกล็ดเล็กๆ เหมือนเกล็ดน้ำค้างแข็งตกอยู่ตามพื้นดินของถิ่นกันดาร
- อพยพ 16:15 - ชาวอิสราเอลเห็นเข้าก็ถามกันว่า “อะไรกันนี่?” เพราะพวกเขาไม่รู้ว่าสิ่งนั้นคืออะไร โมเสสตอบว่า “นี่คืออาหารที่องค์พระผู้เป็นเจ้าประทานให้แก่พวกเจ้า
- อพยพ 16:16 - องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงบัญชาว่า ‘ให้แต่ละคนเก็บอาหารเท่าที่ตนต้องการ คนละประมาณ 2 ลิตร ตามจำนวนคนที่อยู่ในเต็นท์ของเจ้า’ ”
- อพยพ 16:17 - ชนอิสราเอลจึงทำตามที่พวกเขาบอก บางคนก็เก็บมาก บางคนก็เก็บน้อย
- อพยพ 16:18 - แต่เมื่อเขาตวงด้วยโอเมอร์ ผู้ที่เก็บมากก็ไม่มีเหลือและผู้ที่เก็บน้อยก็ไม่ขาด แต่ละคนเก็บได้พอดีตามที่ต้องการ
- อพยพ 16:19 - แล้วโมเสสบอกพวกเขาว่า “อย่าเก็บอาหารเหล่านี้ไว้จนรุ่งเช้า”
- อพยพ 16:20 - ถึงกระนั้นยังมีบางคนไม่เชื่อฟังโมเสส เก็บอาหารบางส่วนไว้จนรุ่งเช้า อาหารนั้นก็บูดเหม็นเป็นหนอน โมเสสจึงโกรธพวกเขา
- อพยพ 16:21 - ทุกเช้าทุกคนจึงเก็บอาหารตามความต้องการ และเมื่อแดดร้อนจัดอาหารนั้นก็ละลายหายไป
- อพยพ 16:22 - ในวันที่หกพวกเขาเก็บเป็นสองเท่าของปกติ คือคนละประมาณ 4.5 ลิตร และบรรดาหัวหน้าของชุมชนอิสราเอลจึงมารายงานต่อโมเสส
- อพยพ 16:23 - โมเสสตอบพวกเขาว่า “องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงบัญชาว่า ‘ให้พรุ่งนี้เป็นวันแห่งการหยุดพักคือวันสะบาโตอันบริสุทธิ์แด่องค์พระผู้เป็นเจ้าฉะนั้นวันนี้จงปิ้งหรือต้มอาหารไว้ตามความต้องการ แล้วเก็บส่วนที่เหลือไว้จนรุ่งเช้า’ ”
- อพยพ 16:24 - ดังนั้นพวกเขาจึงเก็บอาหารไว้จนรุ่งเช้าตามที่โมเสสสั่งไว้ และอาหารนั้นก็ไม่เน่าเหม็นและไม่มีหนอน
- อพยพ 16:25 - โมเสสกล่าวว่า “นี่เป็นอาหารของท่านสำหรับวันนี้ เพราะวันนี้เป็นวันสะบาโตแด่องค์พระผู้เป็นเจ้าท่านจะไม่พบอาหารตามพื้นดินในวันนี้
- อพยพ 16:26 - ตลอดหกวันท่านจงเก็บอาหาร แต่วันที่เจ็ดเป็นวันสะบาโต จะไม่มีอาหารให้เก็บ”
- อพยพ 16:27 - ถึงกระนั้นก็ยังมีบางคนออกไปเก็บอาหารในวันที่เจ็ด แต่ก็ไม่พบเลย
- อพยพ 16:28 - แล้วองค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสกับโมเสสว่า “พวกเจ้าจะดื้อดึงไม่ยอมเชื่อฟังคำบัญชาและคำสั่งของเราไปอีกนานเท่าไร?
- อพยพ 16:29 - จงจำใส่ใจว่าองค์พระผู้เป็นเจ้าได้ประทานวันสะบาโตไว้สำหรับเจ้าทั้งหลาย ฉะนั้นในวันที่หกพระองค์จึงทรงให้อาหารแก่พวกเจ้าเป็นสองเท่า จะได้เพียงพอสำหรับสองวัน ในวันที่เจ็ดทุกคนจงอยู่ในเต็นท์ที่พัก ไม่ต้องออกไปเก็บอาหาร”
- อพยพ 16:30 - ดังนั้นเหล่าประชากรจึงหยุดพักในวันที่เจ็ด
- อพยพ 16:31 - ชาวอิสราเอลเรียกอาหารนั้นว่ามานา ลักษณะเหมือนเมล็ดผักชี มีสีขาว รสชาติเหมือน ขนมปังแผ่นผสมน้ำผึ้ง
- อพยพ 16:32 - โมเสสกล่าวว่า “องค์พระผู้เป็นเจ้าบัญชาว่า ‘ให้เก็บมานาไว้ประมาณ 2 ลิตร และเก็บรักษาไว้สำหรับคนรุ่นหลัง เพื่อเขาจะได้เห็นอาหารที่เราได้ให้พวกเจ้ากินในถิ่นกันดารเมื่อเรานำเจ้าออกมาจากอียิปต์’ ”
- อพยพ 16:33 - ดังนั้นโมเสสจึงพูดกับอาโรนว่า “จงเอาไหมาบรรจุมานาไว้ประมาณ 2 ลิตร และเก็บรักษาไว้ต่อหน้าองค์พระผู้เป็นเจ้าเพื่อชนรุ่นหลัง”
- อพยพ 16:34 - อาโรนทำตามคำบัญชาซึ่งโมเสสได้รับจากองค์พระผู้เป็นเจ้าเขาวางมานาไว้หน้าศิลาจารึกพระบัญญัติสิบประการซึ่งอยู่ในหีบพันธสัญญา
- อพยพ 16:35 - ชนอิสราเอลกินมานาเป็นอาหารตลอดสี่สิบปี ตราบจนมาถึงเขตแดนคานาอันซึ่งพวกเขาเข้าไปตั้งรกราก
- กันดารวิถี 11:4 - ฝูงชนที่มากับพวกเขาเริ่มร้องหาอาหารอย่างอื่น และชาวอิสราเอลเริ่มคร่ำครวญอีกว่า “อยากกินเนื้อเหลือเกิน!
- กันดารวิถี 11:5 - นึกถึงปลาที่เราเคยกินกันในอียิปต์โดยไม่ต้องซื้อ อีกทั้งแตงกวา แตงโม กระเทียมจีน หอมใหญ่ และกระเทียม
- กันดารวิถี 11:6 - แต่ขณะนี้เราเบื่ออาหาร เพราะเราไม่เคยเห็นอาหารอย่างอื่นนอกจากมานา!”
- กันดารวิถี 11:7 - มานามีลักษณะเหมือนเมล็ดผักชี ดูคล้ายๆ ยางไม้ตะคร้ำ
- กันดารวิถี 11:8 - ประชากรเที่ยวเก็บมาตำหรือโม่เป็นแป้ง แล้วต้มและทำเป็นขนม มีรสชาติเหมือนขนมบางอย่างที่ทำจากน้ำมันมะกอก
- กันดารวิถี 11:9 - มานานั้นร่วงลงมาพร้อมกับหยาดน้ำค้างในเวลากลางคืน
- สดุดี 78:18 - พวกเขาจงใจลองดีกับพระเจ้า โดยเรียกร้องอาหารที่อยากกิน